„Wykonywanie betonu architektonicznego nie jest sztuką łatwą”
Niezależnie od rodzaju deskowania i jego powierzchni podstawową cechą jaką należy zapewnić jest utrzymanie czystości poszycia. Pozostawienie wszelkich zanieczyszczeń na deskowaniu skutkuje powstaniem plam i dużej ilości pęcherzy powietrza na powierzchni wykonywanego elementu. Nie doczyszczenie powierzchni bocznych może prowadzić do nieprawidłowego montażu elementów a co za tym idzie do nieszczelności i wypływania mleczka/ zaprawy. Większe wycieki mogą prowadzić nie tylko do zmiany barwy koloru ale także do odsłonięcia ziaren kruszywa i powstania tzw. gniazd żwirowych. Problem ten można zniwelować pod warunkiem zapewnienia wysokiej jakości deskowania, jego szczelności i dokładności montażu. Dodatkowym zabezpieczeniem może być zastosowanie uszczelek na łączeniach elementów deskowania i na jego spodzie, które zapewnią jego pełną szczelność i pozwolą uniknąć nawet najmniejszych wycieków.
Stosowanie preparatu antyadhezyjnego ma również bardzo duży wpływ na ostateczny wygląd betonu, dlatego konieczne jest dokonanie odpowiedniego wyboru. W trakcie stosowania preparatu należy zwrócić uwagę na możliwość powstawania plam i przebarwień w postaci tzw chmurek (efekt marmurkowania) na powierzchni betonu co zwykle wynika z nierównomiernego nakładania lub natryskiwania zbyt grubej warstwy preparatu. Zbyt duża koncentracja środka antyadhezyjnego sprzyja osiadaniu kurzu i zbieraniu się brudu, który później przylepia się do powierzchni betonu. Zbyt gruba warstwa środka może również mieszać się z powierzchniową warstwą mieszanki betonowej w trakcie jej układania i wibrowania. Istotnym aspektem przy stosowaniu środków antyadhezyjnych jest ich lepkość. Stwierdzono , że wraz z jej wzrostem zwiększa się możliwość więźnięcia pęcherzy przy powierzchni deskowania. Często obserwowanym zjawiskiem jest zwiększenie się ilości pęcherzy w obniżonych temperaturach zewnętrznych. Jest to spowodowane wzrostem lepkości środka wraz ze spadkiem temperatury. Niezależnie od stosowanego środka należy zadbać, aby preparat nanoszony był na czystą powierzchnie w minimalnie koniecznej ilości. W przypadku nałożenia zbyt grubej warstwy należy usunąć nadmiar preparatu.
Równie ważnym czynnikiem wpływającym na efekt końcowy jest prawidłowe wibrowanie. W celu uniknięcia zamykania pęcherzyków powietrza przy powierzchni betonu zaleca się układanie mieszanki warstwami nie przekraczającymi 50 cm. Na ilość pęcherzy na powierzchni ma również wpływ prędkość wyciągania buławy. Zbyt szybkie jej podnoszenie nie pozwala pęcherzykom powietrza na migrację ku górze. Istotne znaczenie ma również niedopuszczenie do stykania się głowicy wibratora z deskowaniem i zbrojeniem, gdyż wprowadzenie ich w drgania może spowodować miejscową zmianę w/c w wyniku przewibrowania, a tym samym wpłynąć na zmianę koloru powierzchni betonu.
W czasie wbudowywania mieszanki należy również zwrócić uwagę na przerwy pomiędzy układaniem kolejnych warstw. Zbyt długi okres betonowania może doprowadzić do różnic w kolorystyce elementu i powstawaniu ciemnych plam na powierzchni. W trakcie wbudowywania mieszanki następuje zabrudzenie zaprawą górnych części deskowania, odparowanie wody z tych zabrudzeń- efektem jest powstanie plam które mają zdecydowanie ciemniejszą barwę oraz bardziej szorstką strukturę od pozostałej części betonu. Łączenie w jednej konstrukcji kilku betonów o różnym w/c również prowadzi do odmiennej kolorystyki i słabej estetyki wykonanego elementu. Zabudowa samej mieszanki też ma bardzo duże znaczenie. Mieszanka betonowa zrzucana z dużej wysokości segreguje się wskutek czego w dolnej warstwie betonu gromadzi się kruszywo grube, w górnej zaprawa. Otrzymuje się w ten sposób niejednolitą strukturę betonu. Zaleca się przestrzeganie następujących zasad: mieszanki betonowe o konsystencji ciekłej lub półciekłej w ogóle nie należy zrzu¬cać, lecz sprowadzać w dół za pomocą ustawionych ze spadkiem rynien lub wprowadzonych do deskowania rękawów.
Równie istotny wpływ na ostateczny wygląd konstrukcji ma rodzaj i czas pielęgnacji betonu. Często bagatelizowane jest to, że dojrzewanie betonu w obniżonych temperaturach powoduje uzyskiwanie odmiennych barw powierzchni betonu. Środek przyśpieszający wiązanie jest w takim przypadku jak najbardziej pożądany. Poprawi przyrost wytrzymałości jak i ograniczy odrywanie niezwiązanego do końca mleczka z powierzchni betonu wraz ze zdejmowanym szalunkiem. Pamiętajmy w temperaturze otoczeni ok. 0 st C proces hydratacji ustaje a przy wykonywaniu betonów w ujemnych temperaturach istotne znaczenie ma zabezpieczenie świeżego betonu przed zamarznięciem, a w każdym razie opóźnienie tego procesu, aby mogły przebiegać reakcje chemiczne między cementem i wodą mające decydujący wpływ na wytrzymałość betonu. W okresie obniżonych temperatur zachodzi potrzeba zaostrzenia kontroli jakości robót. Kontrola powinna obejmować przede wszystkim te fazy wykonywania robót, które decydują o bezpieczeństwie wznoszonego obiektu oraz o zachowaniu wymagań określonych w projekcie, normach lub warunkach technicznych wykonania i odbioru robót. Wykonawca robót powinien mieć świadomość, że wykonywanie elementów konstrukcyjnych z betonu architektonicznego jest czasochłonne, kosztowne i trudne technologicznie.